برهمکنش منابع کودی سیلیس و فسفر بر شاخص های مرتبط به خوابیدگی بوته و جذب عناصر در برنج (Oryza sativa L.) رقم طارم هاشمی

کودهای زیستی به عنوان نهاده های بوم سازگار می توانند باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی و بهبود حاصلخیزی خاک شوند. مصرف کودهای زیستی و سیلیسیم به ویژه محلول پاشی نانوسیلیس می تواند در دستیابی به عملکرد مطلوب و پایدار و همچنین کاهش آلودگی محیط زیستی موثر باشد. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی برهمکنش منابع کودی سیلیسیم و فسفر بر شاخص های مرتبط به خوابیدگی بوته و مولفه های کمی و کیفی برنج در منطقه آمل طی سال های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ انجام شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. منابع مختلف کود سیلیس شامل شاهد (عدم مصرف)، سیلیکات کلسیم و سیلیکات پتاسیم به صورت خاک مصرف و محلول پاشی نانوسیلیکون به عنوان عامل اصلی و منابع مختلف کود فسفر شامل شاهد (عدم مصرف)، سوپرفسفات تریپل (۱۰۰ کیلوگرم در هکتار)، باکتری هرباسپیریلوم + ۵۰ کیلوگرم سوپرفسفات تریپل در هکتار و قارچ مایکوریز + ۵۰ کیلوگرم سوپرفسفات تریپل در هکتار به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد هیچ کدام از صفات مورد مطالعه در آزمون بارتلت معنی دار نشدند که برای این صفات تجزیه واریانس مرکب انجام شد. کمترین شاخص خوابیدگی با محلول پاشی نانوسیلیس حاصل شد. بالاترین میزان عملکرد شلتوک (۵۱۴۷ کیلوگرم در هکتار) در اثرمتقابل محلول پاشی نانوسیلیس و مصرف ترکیبی فسفر + تلقیح باکتری به دست آمد که از این نظر نیز مصرف خالص فسفر و مصرف کود + تلقیح قارچ به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند. بنابراین، محلول پاشی نانوسیلیس و مصرف ترکیبی کود + تلقیح بذر با باکتری می تواند موجب افزایش عملکرد کمی و کیفی و کنترل بلاست برنج شود.

Keywords:

باکتری هرباسپیریلوم , برنج , کارایی استفاده از عناصر , قارچ مایکوریز , نانو سیلیس