یادگیری واکه های زبان بر اساس یک مدل شناختی

در این مقاله یک الگوی شناختی دریادگیری واکه های زبان ارائه می گردد. در این مدل که به عنوان اثر مغناطیسی درکی شهرت دارد برای هر آوای زبان یک حوزه مغناطیسی با مرکزیت یک نمونه نخستین فرض می شود که برنمونه های نزدیک به نمونه نخستین اثر گذاشته و آن ها را جذب می کند. شواهدی وجود دارد که کودک در ۶ ماهگی حوزه های مغناطیسی آواهای زبان مادری را یاد می گیرد . نگارنده این مدل را برای واکه های زبان فارسی در بزرگسالان محک زده و به کمک این الگوی شناختی هماهنگی واکه ای در زبان فارسی رامورد بحث و بررسی قرار می دهد.

Keywords:

یادگیری واکه های زبان , واکه های زبان , واکه های زبان فارسی , مغناطیسی , فاصلهء درکی واکه های زبان فارسی , کودک , نمونه های نخستین واکه های زبان فارسی , درک

Authors

محمود بی جن خان

گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

Certificate
من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

https://civilica.com/doc/1348474

شناسه ملی سند علمی:

JR_ICSS-1-1_003

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400

How to Cite to This Paper:

If you want to refer to this Paper in your research work, you can simply use the following phrase in the resources section:

بی جن خان، محمود،1378،یادگیری واکه های زبان بر اساس یک مدل شناختی،https://civilica.com/doc/1348474

Scientometrics

The specifications of the publisher center of this Paper are as follows:

Ranking of University of Tehran

Type of center: دانشگاه دولتی

Paper count: 85,161

In the scientometrics section of CIVILICA, you can see the scientific ranking of the Iranian academic and research centers based on the statistics of indexed articles.