بررسی اثربخشی آموزش روش حل مسئله در کاهش علائم کمبود توجه/ بیش فعالی

با توجه به ارزیابی معلمان و والدین در پرسشنامه مرضی کودک (CSI-۴) و ملاک های تشخیصی چهارمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV) ،۲۸ دانش آموز پسر پایه پنجم که اختلال کمبود توجه/بیش فعالی،در آنها تشخیص داده شده بود،به طور تصادفی،انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. مداخلات درمانی روانپزشکی و روان شناختی مختلف همچون دارو درمانی،مشاوره،آموزش والدین و تکنیک های اصلاح رفتار برای درمان کودکان دارای اختلال کمبود توجه/بیش فعالی انجام گرفته است. با وجو اینکه تحقیقات مربوط به بررسی تاثیر آموزش روش حل مسئله بر کاهش علائم اختلال کمبود توجه/بیش فعالی بسیار اندک است،نتایج مفیدی از پژوهشهایی که در ارتباط با اثر بخشی این روش انجام شده،به دست آمده است. میزان تاثیر روش آموزش حل مسئله در کاهش شدت علائم کمبود توجه بر اساس ارزیابی معلم در مرحله بعد از درمان ۴۲/۰ و در مرحله پیگیری ۰۲/۰ می باشد. شکل ۲-میانگین نمرات اختلال کمبود توجه در دو گروه آزمایش و گواه بر اساس ارزیابی معلم(نمودار الف)و والد(نمودار ب) شکل ۳-میانگین نمرات اختلال بیش فعالی در دو گروه آزمایش و گواه بر اساس ارزیابی معلم(نمودار الف)و والد(نمودار ب) بحث و نتیجه گیری نتایج پژوهش نشان داد که آموزش روش حل مسئله تاثیر معنی داری بر کاهش شدت مجموع علائم اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی کودکان مبتلا به این اختلال داشته است.

Keywords:

اختلال کمبود توجه , علائم اختلال کمبود توجه , کاهش علائم اختلال کمبود توجه , آموزش روش حل مسئله , نمرات شدت علائم کمبود توجه , شدت علائم اختلال کمبود توجه , اختلال , کاهش علائم کمبود توجه , بیش فعالی , اثربخشی آموزش روش حل مسئله