فراوانی اختلالات خلقی یک قطبی و دو قطبی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف: هدف این مطالعه تعیین فراوانی مادام العمر اختلالات خلقی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(MS) بود. روش: ۸۵ (۴۵ زن و ۴۰ مرد) بیمار ۶۵-۱۸ ساله مبتلا به MS، به روش نمونه گیری ساده تصادفی انتخاب و با استفاده از مصاحبه بالینی نیمه ساختار یافته، بر اساس ملاک های DSM-IV ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها به تناسب، از آزمون های آماری خی دو و من - ویتنی استفاده شد. یافته ها: فراوانی مادام العمر اختلالات خلقی در بیماران مبتلا به MS، ۳۴/۵ درصد بود که از این میزان، ۱۵/۶ درصد به اختلال افسردگی طبقه بندی نشده، ۸/۲ درصد به اختلال دوقطبی نوع اول، ۵/۹ درصد به اختلال افسردگی عمده، ۲/۴ درصد به اختلال دوقطبی طبقه بندی نشده، ۱/۲ درصد به اختلال دیس تایمیک و ۱/۲ درصد به اختلال دوقطبی نوع دوم مبتلا بودند. نتیجه گیری: مجموع فراوانی اختلالات خلقی در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس  قابل توجه و سهم اختلالات دوقطبی بیش از انتظار است. از آنجا که بسیاری از این اختلالات  قابل درمان می باشند، پزشکان می باید در تشخیص، درمان و پیگیری به موقع اختلالات روانپزشکی بیماران MS از آگاهی و حساسیت کافی برخوردار باشند.