نوسانات سطح تراز آب دریای کاسپین و تحول کرانه های جنوب خاوری آن طی سال های ۲۰۱۹-۱۹۷۷

هدف اصلی این پژوهش پایش تالاب میانکاله طی یک دوره زمانی ۴۲ ساله با استفاده از RS & GIS می باشد. برای رسیدن به این هدف از مجموعه تصاویر ماهواره LANDSAT و بازدیدهای میدانی استفاده شده است. از RS برای تحلیل یافته ها و از GIS برای ترسیم نقشه ها استفاده گردید. نتایج نشان می دهند تداوم حیات خلیج و تالاب میانکاله به شدت تحت تاثیر نوسانات تراز دریای کاسپسین قرار دارد. بر پایه یافته های پژوهش مشخص شد که از سال ۱۹۸۷-۱۹۷۷ حدود ۱۲۳/۲ کیلومتر مربع، از سال ۱۹۹۶-۱۹۸۷، ۵۱/۱ کیلومتر مربع به گستره تالاب افزوده شده که گویای به زیر آب رفتن و فرسایش زمین های خشک شده پیشین می باشد. اما از سال ۲۰۰۳-۱۹۹۶، ۱۵/۶ کیلومتر مربه و از سال ۲۰۱۵-۲۰۰۳، ۵۱/۸ کیلومتر مربع رسوب گذاری و خشکی زایی رخ داده است. همچنین، طی سال های ۲۰۱۹-۲۰۱۵، ۹۷/۱ کیلومتر مربع رسوب گذاری و حدود ۰/۱۱ فرسایش صورت گرفته است. در مجموع از سال ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۹ میزان خشکی زایی و فرسایش به ترتیب ۱۶۴/۷۹ و ۱۷۵/۳۶ کیلومتر مربع بوده است.

Keywords:

نوسانات تراز دریای کاسپین , خلیج گرگان , تالاب میانکاله , پسروی , خشکی زایی