بررسی شاخص های سکونتگاه های غیر رسمی و بافت فرسوده مورد مطالعه: منطقه ۷ شهر کرج (محله اوقافی ها)

اسکان غیررسمی در ایران مانند بسیاری از دیگر کشورهای جهان، پدیده ای روبه رشد می باشد که شهرهای کشور را با مسائلجدیدی روبرو ساخته است. شهرکرج نیز با پدیده اسکان غیر رسمی مواجه است .از جمله سکونتگاه های غیررسمی در شهرکرج،منطقه ۷ است که در این مقاله به بررسی آسیب شناسی کالبدی آن پرداخته می شود . در اغلب موارد نوع مسکن یکی ازنشانگرهای کلیدی برای آسیب های فضایی شهر محسوب می شود .هدف از بررسی حاضر شناخت شرایط و ویژگی های مسکنغیر رسمی بوده تا بتوان از طریق بررسی دقیق آن پتانسیل های اسکان غیررسمی در تامین مسکن که از اساسی ترین نیازهایجوامع انسانی است شناسایی و زمینه های کاهش آسیب های کالبدی -اجتماعی مشخص گردد . لذا در این مقاله با استفاده ازروش توصیفی تطبیقی به مقایسه شاخص های مسکن در منطقه ۷ شهر کرج پرداخته شده است .یافته ها نشان می دهد، باتوجه به سطح پایین آگاهی های اجتماعی و تحصیلی در منطقه ۷ نرخ رشد طبیعی جمعیت در این محله بالا بوده و بعد خانواردر محله منطقه شمالی ۴/۱۵ نفر و منطقه جنوبی ۴/۱۰ می باشد .همچنین به دلیل اینکه درصد بالایی از خانوارهای ساکن در این محله ها خانوارهای مهاجری هستند که بنا به دلایل مختلف از روستاهای اطراف به این شهر آمده و در این محله هاسکنی گزیده اند که بعد خانوار آنها از متوسط استانی و حتی کل کشور بیشتر است .بعد خانوار در این محله ها باعث افزایشبارتکفل، تراکم بالای جمعیت و کاهش سرانه مسکن شده است. نتایج پژوهش حاکی از پایین بودن سطح استاندارد شاخص هایمسکن در محله امیریه نسبت به شهر کرج دارد.

Keywords:

بافت ناکارآمد , بافت فرسوده , سکونتگاه های غیر رسمی , شاخص فرسودگی