حذف متان به وسیله سویه های methylocystis جداسازی شده در محیط کشت طراحی شده به همراه ارزیابی توانایی سویه ها در شرایط نامطلوب

مقدمه: متانوتروف ها، میکروارگانیسم هایی هستند که در کاهش ۱۵ درصد از غلظت کل متان محیطی نقش دارند؛ این باکتری ها می توانند متان را به متانول اکسید کنند. متان، گاز گلخانه ای آلاینده جو است که همراه با توسعه جوامع، غلظت آن افزایش یافته و تهدیدی جدی برای محیط و بقای حیات روی کره خاکی است. نامساعدی محتمل آب و هوای آینده به همراه کاربرد گسترده انواع مختلف آفت کش ها، استفاده از باکتری های متانوتروف مقاوم به این شرایط را ضروری می کند. مطالعه حاضر روی جداسازی و بررسی اختصاصی باکتری های متانوتروف Methylocystis تمرکز یافته است. مواد و روشها: پس از جداسازی سویه های باکتریایی از باتلاق ها، رودخانه ها و شالیزارها، نمونه ها با کشت در محیط های غنی از گاز متان تغلیظ و با رقیق سازی متوالی و پاساژهای متناوب در محیط های مایع و جامد، تخلیص شدند؛ ضمن شناسایی مولکولی، محیط کشت مناسب سویه های Methylocystis به نام Methylocystis Culture (MOC) طراحی شد. به منظور ارزیابی بقا، سویه ها در شرایط مختلف با تغییر پارامترهای مهمی مانند دما، pH، شوری و خشکی در MOC کشت داده شدند؛ همچنین سویه ها از نظر مقاومت به آفت کش ها بررسی شدند. کاهش گاز متان در فضای فوقانی محیط کشت هر سویه، ضمن تطابق با نمونه های کنترل به عنوان اکسیداسیون متان آن سویه در نظر گرفته شد. نتایج: سرعت اکسیداسیون گاز متان برای محیط کشت های چند سویه به طور in vitro تعیین شد. منحنی رشد سویه ها ترسیم شد. طبق نتایج، متانوتروف های Methylocystis قدرت بقای زیادی در شرایط مختلف داشتند، به آفت کش های رایج مقاوم بودند و بیشتر از ۷۵ درصد گاز متان را طی دوره چهارده روزه مصرف کردند. بحث و نتیجهگیری: باکتری های متانوتروف Methylocystis می توانند در کاهش انتشار متان به جو و تغییرات جوی آینده اهمیت داشته باشند.

Keywords:

توانایی , سازگاری , اکسیداسیون متان , متانوتروف , بهینه سازی , آفت کش , شالیزار , رودخانه , باتلاق