فرابازنمایی بصری سفال های منقوش چشمه علی II و III و تپه پردیس

با توجه به آن که آثار هنری و کلیت هنر از یک سو در راستای جامعه و از سوی دیگر از تمایلات ذهنی انسان نشات می گیرد، باستان شناسی و حتی مردم شناسی به طور قطع و یقین نمی تواند حواس و ادراک حسی بشر را نمایان سازد؛ اما براساس شواهد مادی بر جای مانده، می توان نظریاتی را در این خصوص ارائه داد. در واقع شواهد باستان شناسی و مصنوعات فرهنگی وظیفه ی انتقال اطالعات را دارند. از این رو مطالعه و مقایسه ی مواد فرهنگی محوطه های گوناگون، به عنوان یکی از رهیافت های مفید و موثر در باستان شناسی و هنر در ردیابی و درک تاثیرات متقابل فرهنگی نسبت به هم، با اهمیت جلوه می کند. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی، مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه های موزه ای صورت پذیرفته و نقوش در هر محوطه به صورت مجزا مورد تحلیل قرار گرفته و در نهایت نقوش هر دو محوطه در کنار هم فرابازنمایی شده است. در پژوهش حاضر تعداد ۱۲ عدد نمونه ی سفالی منقوش از تپیه پردیس و ۶ عدد نمونه ی سفالی منقوش از دوره های II و III چشمه علی در فلات مرکزی ایران فرازیازنمایی شدند تا براین اساس میزان تاثیرپذیری نقش های سفال منقوش تپه پردیس از نقش های سفال منقوش چشمه علی مشخص شود؛ زیرا نقش ها، یکی از منابع اصلی در بازنمایی ها و فرابازنمایی ها هستند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که هنرمند سفالگر تپه پردیس مبنای اصلی تزئینات سفالی خود را، نقوش چشمه علی درنظر گرفته است.

Keywords:

فرابازنمایی , بازنمایی , سفال منقوش , چشمه علی , تپه پردیس