چرایی و چیستی هرمنوتیک از نگاه هایدگر

هرمنوتیک با هایدگر (۱۸۸۹۱۹۷۶م.)، یکی از متفکران و فیلسوفان مغرب زمین، وارد مرحله ی جدیدی در دوران تاریخی خود میشود. هایدگر علاوه بر این که در زمینه های متعدد هستی شناسی، زیبایی شناسی، هنر و ... تحولات بنیادی را ایجاد نموده، در مساله هرمنوتیک نیز چرخشی بنیادی خلق نموده است. هرمنوتیک در اندیشه هایدگر غیر از هرمنوتیک گذشته است. هایدگر بر اساس مبانی اندیشه خود، چرخشی را در هرمنوتیک پدید آورد که پس از آن، تفسیر از «متن محوری» به «مولف محوری» سوق داده شد. دستاورد عظیم هایدگر این است که فلسفهورزی را بر محور هرمنوتیک قرار داد. در اندیشه ی هایدگر، «هرمنوتیک» بحث و جدل درباره مفاهیم و مقولات نیست، بلکه اساسا آشکار کردن آن چیزی است که در درون ما میگذرد. دازاین (Da-sein) بودن – آن جا، اما آن جا بودن اساسا یعنی، عملی کردن حضور و حاضر شدن؛ عملی که از طریق آن و برای آن معنا در زمان کنونی آشکار میشود. این مقاله، هرمنوتیک را در نظر هایدگر مورد بازکاوی قرار میدهد.

Keywords:

هرمنوتیک , دازاین , پدیدار شناسی , کارگزاران , فهم , دور هرمنوتیکی