قراردادهای پیش فروش خودرو (چالش ها، فرآیندها و برآیندهای حقوقی آن در ایران)

قراردادهای پیش فروش خودرو در دو شرکت خودرو سازی ایران خودرو و سایپا، از یک رویکرد پیرویمی کنند و تا میزان قابل توجهی به هم شباهت دارند. از این رو تحلیل قراردادهای مرتبط با آنها تحت یکنوشتار ممکن می نماید؛ اما در خصوص این قراردادها چند نکته دارای ابهام می باشد. مسائلی مربوط بهماهیت کلی این قراردادهاو کارکرد آنها، سود مشارکت مندرج در قرارداد پیش فروش خودرو و. . . .مسئله اصلی که در این نوشتار به آن پرداخته میشود این است که آیا قراردادهای پیش فروش خودرو درشرکت های خودروسازی ایران خودرو و سایپا تحت عنوان یکی از عقود معین مندرج در قانون ایران و فقهامامیه قابل توجیه است، یا ماهیتی مستقل دارد و خصوصیات و ویژگی های خاص خود را دارد. شاید بتوانماهیت این نوع قراردادها را اختلاطی بین قرارداد سرمایه گذاری و قرارداد فروش محصولات (بیع)محسوب نمود ولی در عین حال، ایرادی که به نظر می رسد این است که ویژگی ها و شرایط مورد نیازقرارداد بیع را دارد نه قرارداد سرمایه گذاری. از سویی نزدیکی این قراردادها به عقودی مانند سلف،شرکت، قرض و. . . نیز می تواند این شبهه را در ذهن ایجاد کند که شاید این قراردادها نوعی از این عقودهستند؛ با توجه به این که تفسیر قرارداد پیش فروش تحت عنوان هریک از عقود مذکور، آثار حقوقیمتفاوتی را به دنبال دارد، بنابراین نکته اصلی که در نوشتار پیش رو به دنبال آن هستیم، توصیف و در نتیجهتعیین ماهیت قراردادهای پیش فروش خودرو می باشد. پس از بررسی ماهیت قرارداد مذکور، نحوه توجه وشمول قواعد و رویکردهای حقوق مصرف کننده در این قراردادها مورد مطالعه قرار می گیرد. زیرا در نگاهاول تا میزان قابل توجهی نسبت به آنها بی اعتنایی شده است.

Keywords:

حقوق مصرف کننده , مالکیت , خودرو , قرارداد , شرکت