نگاهی جدید به ماهیت ایفای تعهد

در قوانین کشورهای مختلف ماهیت ایفای تعهد تعیین نشده است و دکترین ها حقوقی نیز اگرچه به تعریفایفای تعهد پرداخته اند اما در خصوص ماهیت آن اتفاق نظر ندارند. قانون مدنی ایران نه تنها ماهیت ایفایتعهد را تعیین نکرده، بلکه اساسا مفهوم تعهد و عقد را خلط کرده است. بنابراین اختلاف نظرها در اینخصوص همچنان ادامه دارد، اما این تحقیق نشان داد آنچه در واقع در جریان ایفای تعهد می گذرد ظهور وبروز اراده انسانی است، چون اراده رکن مشترک تمام اعمال انسانی است و با ظهور و اعمال این ارادهانسانی در جریان ایفای تعهد که حسب مورد می تواند واجد جنبه انشایی باشد و یا بدون جنبه انشایی باشد،تعهد ساقط می شود، بنابراین ایفای تعهد مشتمل بر ادراک، تدبر، رضا و گاه قصد است که منجر به اسقاطتعهد می شود و این توصیف از ماهیت ایفای تعهد، بر تمام مصادیق ایفای تعهد صادق است به طوری کهتسلط متعهد له بر موضوع تعهد که قهرا مشخص شده یا در دسترس او قرار گرفته نیز، واجد اعمال ارادیانسانی متعهدله برای مسلط شدن است. این تحقیق به شیوه توصیفی، تحلیلی و تطبیقی انجام شد.

Keywords:

ایفای تعهد , عقد , تعهد , ایقاع , واقعه حقوقی