اصول تفسیر قواعد ایین دادرسی مدنی

تفسیر قواعد حقوقی در حوزه حقوق تکنیکی و فلسفه حقوق یکی از دشواری های حقوق دانان، قضات وفلاسفه است. موضوعی که هیچ راه و شیوه واحدی در آن به دست نیامده است. آموزه های هرمنوتیکشیوه های تفسیری را بیان نموده و در برخی نظریات آن، موضوع تفسیر یا ژانر یکی از معیارهای مهم وتاثیرگذار در تفسیر است. اکثر نوشته های موجود در رابطه با تفسیر حقوق، مسئله را بدون توجه به نوعقانون کنکاش نموده اند، در عین حال بحث از قواعد تفسیر نوع خاصی از قواعد از جمله قواعد شکلی وشیوه های خاص آن نیز نوشتاری جداگانه را می طلبد. هر چند در نظریات اشخاصی چون بنتام قواعد شکلیتکلیف اجرای قواعد ماهوی را بر عهده دارند و گاه به عنوان خدمتکار بی ارج و قرب قواعد ماهویمعرفی شده اند؛ اما به حق باید گفت قواعد آیین دادرسی گونیای راست نمای دو عدالت متفاوت وضروری هستند. اگر قواعد ماهوی درصددند تا عدالت را بین افراد جامعه تعیین نمایند، قواعد شکلی بایدعدالت ماهوی را با شیوهای عادلانه محقق سازند که این نوع عدالت «عدالت آیینی» معروف است؛بنابراین آیین دادرسی به عنوان ابزاری که خود نیز واجد ارزش های ذاتی است، تحقق عدالت ماهوی را بهشیوه ای عادلانه در نظر دارند، این خود مهمترین وجه تمایز قواعد ماهوی از قواعد شکلی شده است. همینویژگی است که حقوق شکلی را بر حقوق ماهوی تفوق می بخشد. شناخت این خصیصه مهم یکی ازموثرترین عوامل در تفسیر قواعد شکلی است و در زمره عوامل برون متنی موثر بر تفسیر قواعد شکلی قرارمی گیرد و البته اهداف فرعی دیگری چون پرداختن به امور غیرترافعی، کسب رضایت عمومی، تامینبودجه عمومی، حل دعاوی جمعی، مدیریت حجم انبوه دعاوی و غیره را می توان از دیگر عوامل موثر برتفسیر به عنوان اهداف و مقاصد نوعی این قواعد دانست.

Keywords:

تفسیر , قواعد , ایین دادرسی مدنی