اثر رهبری توزیعی و سرمایه روان شناختی بر تعهد به تغییر با میانجیگری خودکارآمدی تغییر

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین رهبری توزیعی و سرمایه روان شناختی با تعهد به تغییر با میانجی گری خودکارآمدی تغییر در کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی به روش معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی بودند که با توجه به جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، نمونه ای به حجم ۱۸۰ نفر انتخاب شد. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه رهبری توزیعی ایلمور (۲۰۰۰)، سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (۲۰۰۷)، خودکارآمدی تغییر چن و همکاران (۲۰۰۱) و تعهد به تغییر تعهد مایرز و هرسکوتیچ (۲۰۰۲) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و روش های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و آزمون کولموگروف اسمیرنوف) و نرم افزار LISREL استفاده شد. نتایج تجزیه وتحلیل دادهها نشان داد که رهبری توزیعی با ضریب بتای (۱۸/۰) و سرمایه روان شناختی با ضریب بتای (۷۱/۰) بر خودکارآمدی تغییر اثر مثبت و مستقیم دارند و خودکارآمدی تغییر با ضریب بتای (۴۷/۰) بر تعهد به تغییر کارکنان اثر مثبت و مستقیم دارند. همچنین نقش واسطه خودکارآمدی تغییر در رابطه بین رهبری توزیعی و هم سرمایه روان شناختی با تعهد به تغییر معنیدار بود.

Keywords:

رهبری توزیعی , سرمایه روانشناختی , خودکارآمدی تغییر , تعهد به تغییر