تعیین ژنز و محیط تکتونوماگمایی سن گهای آذرین فلسیک کوه آبنیل (شمال غرب کرمان)

هدف این تحقیق بررسی ژنز و موقعیت تکتونوماگماتیسم سن گهای آذرین فلسیک منطقه کوه آبنیل در شمال غرب کرمان است. بر اساس مطالعات میکروسکوپی و نام گذاری ژئوشیمیایی منطقه کوه آبنیل دامن های از سن گهای بازالت، آندزیت، ریولیت، ریوداسیت، میکروگرانیت پورفیری و کوارتز مونزونیت با سن منتسب به پرکامبرین پسین را شامل م یشو د که در این میان بیشترین فراوانی متعلق به سن گهایی با ترکیب اسیدی است. این توده های فلسیک اغلب دارای بافت فلسیتیک پورفیری از کوارتز و فلدسپات آلکالن می باشند. برطبق مطالعات ژئوشیمیایی سن گهای منطقه دارای ماهیت ساب آلکالن هستن د. مطالعات ژئوشیمایی نشان دهنده غنی شدگی سن گها از عناصر LILE م یباشند و الگوی عناصر نادر خاکی آنها غنی شدگی از عناصر نادرخاکی سبک را نشان می دهند که این ویژگی ژئوشیمیایی شاخصه کمان های ماگمایی است. موقعیت تکتونوماگمایی این مجموعه اسیدی در یک شرایط قوس آتشفشانی مرتبط با حاشیه فعال قاره ای است که این ویژگ یها با نتایج قبلی که نشانگر محیط کافت شدگی در پرکامبرین پسین م یباشد، تطابق ندارد و احتمالاً سن این سنگ ها جوانتر است.

Keywords:

کوه آبنیل , کالکوآلکالن , کمان آتشفشانی , حاشیه فعال قاره ای