اثر ۱۰ هفته تمرین هوازی بر بیان FTO در بافت چربی زیرپوستی و نیمرخ گلیسیمیک در رت های دیابتی

سابقه وهدف:عوامل متعددی عملکرد انسولین را در سطوح بافت هدف بویژه بافت عضلانی یا سلول های چربی متاثر می کنند. مطالعه تجربی حاضر با هدف تعیین اثر ۱۰ هفته تمرین هوازی بر بیان FTO در بافت چربی زیرپوستی و همچنین سطوح گلوکز و انسولین در رت های دیابتی نوع ۱ انجام گرفت. مواد و روش ها: جامعه آماری را کلیه رت های نر حیوان خانه انستیتو پاستور ایران تشکیل داده اند که از بین آنها ۱۲ سررت ۱۰ هفته ای با وزن ۲۰±۲۲۰ گرم خریداری شدند. در ادامه رت های مورد مطالعه تحت اثر تزریق درون صفاقی نیکوتین آمید و تزریق STZدیابتی نوع ۲ شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه (کنترل و هوازی) قرار گرفتند.سپس گروه هوازی در یک دوره تمرینات هوازی به مدت ۱۰ هفته به تعداد ۵ جلسه در هفته شرکت کردند. نهایتا ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، سطوح ناشتایی گلوکز و انسولین و بیان FTO در بافت چربی زیرپوستی هر دوگروه اندازه گیری و توسط آزمون تی مستقل با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها: تمرینات هوازی به بهبود سطوح گلوکز ناشتا در مقایسه با گروه کنترل منجر شد. سطوح انسولین سرم به میزان معنی داری افزایش یافت. تغییر معنی داری در بیانFTO توسط تمرینات هوازی مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر پایه این یافته ها، می توان گفت که کاهش گلوکز در گروه ورزش مستقل از بیانFTOاست و شناخت مکانیسم های عهده دار این تغییرات نیازمند مطالعات بیشتری در این زمینه است.

Keywords:

تمرین هوازی , بافت چربی زیرپوستی , دیابت نوع۱ , بیانFTO