نقش میانجی افکار تکرارشونده منفی در رابطه بین سیستم های مغزی رفتاری و شدت بی خوابی دانشجویان

مقدمه: بی خوابی یکی از اختلال های شایع در بین دانشجویان می باشد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی افکار تکرارشونده منفی در رابطه بین سیستم های مغزی رفتاری و بی خوابی دانشجویان انجام شد. روش کار: در  این پژوهش توصیفی-همبستگی، ۲۱۰ نفر از دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. مقیاس سیستم فعال ساز/بازداری رفتاری کارور و وایت (۱۹۹۴)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا مه یر و همکاران (۱۹۹۰)، مقیاس کوتاه نشخوار فکری تری نور و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه شدت بی خوابی باستین و همکاران (۲۰۰۳) در مورد شرکت کنندگان اجرا گردید. داده های پژوهش به کمک نرم افزارهای آماری SPSS و لیزرل، و با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که سیستم بازداری رفتاری افکار تکرارشونده منفی را پیش بینی می کند که به سهم خود پیش بین شدت بی خوابی دانشجویان است (۰۵/۰>p). همچنین، افکار تکرارشونده منفی میانجی رابطه بین سیستم بازداری رفتاری و شدت بی خوابی دانشجویان می باشند (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده اهمیت سیستم بازداری رفتاری و افکار تکرارشونده منفی در بی خوابی دانشجویان می باشد. به عبارت دیگر، دانشجویان دارای سیستم بازداری رفتاری حساس تر بی خوابی شدیدتری را بواسطه افکار تکرارشونده منفی تجربه می کنند.

Keywords:

Brain Behavioral Systems , Insomnia , Rumination , Students , Worry , بی خوابی , سیستم های مغزی رفتاری , دانشجویان , نشخوارفکری , نگرانی