بررسی ارتباط بین هوش معنوی با رفتار مراقبتی و همدلی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان

مقدمه: رفتار مراقبتی پرستار یکی از عوامل رضایت بیماران می باشد. از طرفی همدلی یکی از مولفه های اساسی کیفیت مراقبت بهداشتی محسوب می شود. رفتار مراقبتی و همدلی می تواند تحت تاثیر هوش معنوی باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین هوش معنوی با رفتار مراقبتی و همدلی پرستاران می باشد. روش کار: این پژوهش، یک پژوهش توصیفی همبستگی می باشد که در سال ۱۳۹۸ انجام شد. جامعه هدف پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر کاشان بودند که تعداد ۱۸۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های هوش معنوی کینگ، رفتار مراقبتی ولف و همدلی جفرسون استفاده شد. روایی و پایایی ابزار ها در تحقیقات پیشین تعیین شده است. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار، توزیع فراوانی) و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون) توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تحلیل شد. یافته ها: میانگین هوش معنوی پرستاران (۱۲/۲۶±۳۵/۹۷) بود که در ̅حد متوسط قرار داشت. میانگین همدلی پرستاران (۳۰/۱۸±۳۷/۹۸) و میانگین رفتار مراقبتی پرستاران (۶۰/۴۱±۵/۱۹۸) بود که بالاتر از متوسط و قابل قبول می باشد. ارتباط آماری معناداری بین هوش معنوی و رفتار مراقبتی (۱۳۸/۰=P)، و هوش معنوی و سطح همدلی (۶۲۱/۰=P) پرستاران مشاهده نشد. با این وجود، ماتریس همبستگی مولفه ها، حاکی از وجود ارتباط معنادار بین برخی از مولفه های مورد نظر بود. نتیجه گیری: بین هوش معنوی با همدلی و رفتار مراقبتی پرستاران ارتباطی وجود نداشت، اما با تقویت بعضی از مولفه های هوش معنوی نظیر بسط هوشیاری و آگاهی متعالی می توان باعث ارتقاء رفتار مراقبتی پرستاران و در نهایت بهبود مراقبت از بیماران شد.

Keywords:

Spiritual Intelligence , Caring Behavior , Empathy , Nursing , هوش معنوی , رفتار مراقبتی , همدلی , پرستاری