اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر تاب آوری بر استرس و پرخاشگری در پرستاران زن بیمارستان گنجویان

مقدمه: پرستاران در مقایسه با سایر کارکنان مراکز بهداشتی با استرس بیشتری مواجه هستند و استرس مکرر نقش مهمی در کاهش سلامت روانشناختی دارد. از آنجایی که مشاوره گروهی مبتنی بر تاب آوری روشی موثر بر بهبود سلامت است، لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر تاب آوری بر استرس و پرخاشگری در پرستاران زن انجام شد. روش کار: طرح این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه پژوهش پرستاران زن بیمارستان گنجویان دزفول در سال ۱۳۹۷ بودند. در مجموع ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تخصیص تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه مداخله ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش مشاوره گروهی مبتنی بر تاب آوری قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های استرس و پرخاشگری بودند. برای تحلیل داده ها با توجه به کنترل اثر پیش آزمون از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری به کمک نرم افزار SPSS-۱۹ استفاده شد. یافته ها: بین گروه های مداخله و کنترل از نظر استرس و ابعاد پرخاشگری تفاوت معناداری وجود داشت. پس مشاوره گروهی مبتنی بر تاب آوری باعث کاهش معنادار استرس و پرخاشگری بدنی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت در پرستاران زن شد (۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش برای کاهش متغیرهای منفی روانشناختی به ویژه استرس و پرخاشگری می توان از روش مشاوره گروهی مبتنی بر تاب آوری استفاده کرد.  

Keywords:

Aggression , Counseling , Nurses , Resiliency , Stress. , استرس , پرخاشگری , پرستاران , تاب آوری , مشاوره