اثربخشی اجرای برنامه خودمدیریتی مبتنی بر مدل پنج آ بر بار مراقبتی مراقبین بیماران سکته مغزی

چکیده هدف: با توجه به مزمن بودن بیماری سکته مغزی و تعدد مشکلات مراقبین این بیماران، چنین بر می آید که مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی نیاز به مدیریت مناسب دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه خودمدیریتی مبتنی بر مدل پنج آ بر بار مراقبتی مراقبین خانواده بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۶۴ نفر از مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان بصورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم گردیدند. ابزار گردآوری داده ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه بار مراقبتی زاریت (Zarit ) بود. گروه مداخله آموزش مبتنی بر برنامه خودمدیریتی پنج آ دریافت نموده و بعد از گذشت شش هفته از مداخله دوباره پرسشنامه ها تکمیل و اطلاعات این مطالعه پس از گردآوری با آزمون های آماری و نرم افزار SPSS ۱۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که میانگین سن بیماران ۱۵/۵۷± ۶۹/۲۸ سال و میانگین سن مراقبین بیماران ۱۰/۸۰ ± ۴۴/۱۰ سال می باشد. در پیش آزمون بین میانگین بار مراقبتی گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معناداری وجود نداشت((P.Value=۰/۱۰۹  ولی در پس آزمون میانگین بار مراقبتی گروه مداخله به طور معناداری کاهش و در گروه کنترل افزایش یافته بود (P.Value<۰.۰۰۱) . نتیجه گیری: اجرای برنامه خودمدیریتی مبتنی بر مدل پنج آ می تواند بعنوان یکی از روشهای موثر، جهت توانمندسازی بیماران مبتلا به سکته مغزی و مراقبین آن ها بکارگرفته شود.  

Keywords:

Care Burden , Stroke , Self-Management , ۵A Model , بار مراقبتی , خودمدیریتی , سکته مغزی , مدل پنج آ