مقایسه اثربخشی ذهن آگاهی نوجوان محور با درمان شناختی رفتاری و درمان هیجان مدار بر تنظیم هیجان نوجوانان دختر دارای علائم بی موبایل هراسی

مقدمه: بی موبایل هراسی مانند هر فوبی دیگری نیازمند توجه درمانی، به ویژه در میان نوجوانان است. پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی ذهن آگاهی نوجوان محور با درمان شناختی رفتاری و درمان هیجان مدار بر تنظیم هیجان نوجوانان دارای علائم بی موبایل هراسی اجرا شد. روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی همراه با گروه کنترل و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه نوجوانان شهر اصفهان بود که نمره آن ها در "پرسشنامه نوموفوبیا “Nomophobia Questionnaire” بالاتر از خط برش قرار می گرفت. از این میان ۶۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه درمان ذهن آگاهی نوجوان محور پژوهشگر ساخته، درمان هیجان مدار و درمان شناختی-رفتاری و گروه کنترل جایگزین شدند. دو گروه درمانی هر یک به مدت ۱۰ جلسه مداخلات درمانی را دریافت نمودند درصورتی که درمانی بر گروه کنترل اجرا نشد. ابزار جمع آوری داده های "مقیاس دشواری تنظیم هیجان" (Difficulties in Emotion Regulation Scale) بود. روایی محتوایی و پایایی با روش آلفای کرونباخ پرسشنامه ها تایید شد. داده ها به وسیله نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۳ تحلیل شد. یافته ها: بین سه درمان ذهن آگاهی نوجوان محور، درمان شناختی رفتاری و درمان هیجان مدار، بر تنظیم هیجان با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (۰۱/۰>P). در عین حال بین سه نوع درمان بر تنظیم هیجان تفاوت معناداری به دست نیامد (۰۵/۰ذهن آگاهی نوجوان محور، درمان شناختی رفتاری و درمان هیجان مدار بر تنظیم هیجان نوجوانان دختر دارای علائم بی موبایل مفید است. پیشنهاد می گردد از درمان های فوق جهت کاهش علائم بی موبایل هراسی استفاده شود.