ارتباط کارکرد خانواده با رفتارهای خود مراقبتی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک، مراجعه کننده به کلینیک های دیابت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز- ۱۳۹۸

مقدمه : دیابت شایعترین بیماری غددی در جهان است. اوج شیوع  نوع یک آن در دوره نوجوانی تشخیص داده می ­شود. لذا مسئله کنترل دیابت در نوجوانی از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط کارکرد خانواده با  رفتارهای خود مراقبتی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک طراحی و انجام شده است. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که بطور مقطعی اجرا شد، جامعه پژوهش شامل کلیه نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک مراجعه­کننده به کلینیک های تخصصی دیابت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز و خانواده های آنها بودند. ۶۲ خانواده و فرزند بیمار آنها بعنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و  پس از کسب رضایت آگاهانه، مورد پژوهش قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، ابزار سنجش کارکرد خانواده و پرسشنامه سنجش خود مراقبتی نوجوانان مبتلا به دیابت بود. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار آماری spss نسخه ۲۲ ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از میان نوجوانان مورد مطالعه ۷/۴۶ درصد( ۲۹ نفر) پسر و ۲/۵۳( ۳۳ نفر) دختر بودند. کلیه خانواده های مورد مطالعه کارکرد کلی خانواده خود را در حد ناسالم گزارش کرده اند. اکثر نوجوانان مورد مطالعه، خود­مراقبتی خود را در حد ضعیف( ۶/۵۱ درصد) گزارش کردند. ۸/۹۶ درصد( ۶۰ نفر ) از نوجوانان مورد مطالعه، سطح خونی HbAӏC بالاتر از ۹ درصد داشتند. نتایج نشان داد که بین کارکرد خانواده و رفتارهای خود­مراقبتی در نوجوان مبتلا، ارتباط معنی­دار وجود دارد(۰۱۴/۰p=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج کسب شده، می توان نتیجه گرفت که عملکرد خانواده های دارای نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک، متغیر مهم و تاثیر گذار بر رفتارهای خودمراقبتی و کنترل قند خون کودک مبتلا می باشد. بنابراین، کمک به خانواده ها در جهت افزایش کارآیی آنها ، می تواند نقش مهمی در کنترل دیابت داشته باشد.

Keywords:

Family function , self-care , type ۱ diabetes , adolescents , Ahvaz. , کارکرد خانواده , خود مراقبتی , دیابت نوع یک , نوجوان , اهواز.