علل مراقبت های پرستاری ازدست رفته در بخش های اورژانس بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران: یک مطالعه توصیفی

مقدمه: مراقبت ازدست رفته، به معنای حذف یا تاخیر در انجام هر جنبه ای از مراقبت موردنیاز بیمار (چه قسمتی از مراقبت و چه کل آن) است. بروز مراقبت ازدست رفته به عنوان یک تهدید مشترک برای کیفیت مراقبت و ایمنی بیمار منجر به عوارض جانبی زیادی برای سلامت بیماران در بخش­های اورژانس می شود  این مطالعه به منظور بررسی علل مراقبت های پرستاری ازدست رفته در بخش­های اورژانس بیمارستان­های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. روش: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود. ۱۴۶ نفر از پرستاران شاغل در بخش­های اورژانس به روش سرشماری در این پژوهش شرکت کردند. معیارهای ورود شامل داشتن مدرک کارشناسی پرستاری و حداقل ۶ ماه سابقه کار در بخش اورژانس و رضایت برای شرکت در مطالعه بود. روش جمع آوری اطلاعات خودگزارشی و ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه مراقبت پرستاری از دست رفته کالیش بود. روایی ابزار به روش روایی محتوا و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ با ضریب ۷۴۳/۰ محاسبه شد.  تجزیه و تحلیل داده­ها با نرم افزار SPSS۱۶ با استفاده از روش­های آمار توصیفی انجام شد. یافته­ ها: به­طور کلی میانگین دلایل مراقبت ازدست­رفته ۹۰/۲ ±۴۴/۰ بود. دلایل مراقبت از دست رفته در حیطه منابع انسانی با میانگین ۲۶/۳، منابع مادی با میانگین ۸۲/۲ و حیطه ارتباط با میانگین ۷۳/۲ به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین را کسب کردند. بحث و نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه نشان داد که هر سه حوزه منابع انسانی، منابع مادی و حیطه ارتباط از علل مراقبت ازدست­رفته در بخش­های اورژانس هستند؛ لذا توصیه می­شود جزئیات علل مراقبت­های پرستاری از دست رفته در هر حیطه مورد توجه مدیران پرستاری قرار بگیرد تا بتوان اقدامات مناسبی را درجهت رفع آن­ها انجام داد.  

Keywords:

Missed care , Nursing , Emergency , Descriptive study , Iran , مراقبت ازدست رفته , پرستاری , اورژانس , مطالعه توصیفی