رابطه خوش بینی و امید با افسردگی و اضطراب بیماران زن مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: اضطراب و افسردگی به عنوان یک پریشانی روانی رایج در بین بیماران مبتلا به سرطان پستان شناسایی شده است که ممکن است کیفیت زندگی آنها را مختل کند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش احتمالی خوش بینی و امید بر اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. روش کار: در این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی تعداد ۹۷ بیمار زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان سیدالشهدای اصفهان با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل آزمون جهت گیری زندگی (LOT)، پرسشنامه امید اسنایدر و مقیاس اضطراب افسردگی بیمارستانی (HADS) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲ و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون t استیودنت برای گروههای مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین افسردگی ۷۴/۴ ± ۳۱/۸، اضطراب ۷۹/۴ ± ۲۱/۱۰، امید ۵۰/۴ ± ۱۵/۲۰، خوش بینی ۳۰/۴ ± ۳۱/۲۰ و نمره کل اضطراب و افسردگی ۰۲/۹ ± ۵۳/۱۸ بود که نشان دهنده میزان بالای اضطراب و افسردگی و پایین بودن نسبی امید و خوش بینی است. ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معکوس و معناداری بین امید با افسردگی (۰۱/۰ > P، ۵۷/۰- = r) و اضطراب (۰۱/۰ > P، ۶۲/۰ = r) نشان داد. همچنین ارتباط معکوس و معناداری بین خوش بینی با افسردگی (۰۰۱/۰ > P، ۳۴/۰- = r) و اضطراب (۰۱/۰ > P، ۴۴/۰- = r) مشاهده شد، بدین معنا که هر چه بیماران از امید و خوش بینی بالاتری برخوردار بودند اضطراب و افسردگی پایین تری داشتند. نتیجه گیری: بیماران مبتلا به سرطان پستان اضطراب و افسردگی بالایی را تجربه می کنند و امید و خوش بینی می تواند به کاهش اضطراب و افسردگی آنان کمک کند. بنابراین پیشنهاد می شود در کنار درمانهای پزشکی متداول توجه به عوامل روانشناختی مثبت امید و خوش بینی به عنوان عوامل مقاوم کننده در برابر ابتلا به اضطراب و افسردگی بیماران سرطان مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

Breast Cancer , Optimism , Hope , Anxiety , Depression , سرطان پستان , خوش بینی , امید , اضطراب , افسردگی