ارتباط اضطراب دندانپزشکی و وضعیت بهداشت دهان در سالمندان

مقدمه: اضطراب دندانپزشکی می تواند موجب اجتناب فرد از مراجعه برای درمان شده و ضعف بهداشت دهان را در پی داشته باشد . اضطراب سالمندان وعدم مراجعه آنان برای بر خورداری از خدمات دندانپزشکی ممکن است تاثیر نامناسبی بر شاخص های توسعه سلامت جامعه داشته باشد. لذا این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین اضطراب دندانپزشکی و وضعیت بهداشت دهان در سالمندان مراجعه کننده به دانشکده های دندانپزشکی منتخب شهر تهران در سال ۹۵-۱۳۹۴ انجام شد. روش ها: این پژوهش توصیفی- مقطعی  در سال ۹۵-۱۳۹۴ بر روی۱۷۶ سالمند مراجعه کننده به دانشکده های دندانپزشکی در مراکز آموزشی درمانی شهر تهران که به روش نمونه گیری آسان و دسترس انتخاب شدند، انجام گردید .جهت گردآوری از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی ، اضطراب دندانپزشکی(DAS) استفاده گردید. پایایی و و روایی پرسشنامه در مطالعات قبلی مورد سنجش قرار گرفته وتایید گردیده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه ۲۲ و بکار گیری آزمون های آماری تی ،ANOVA ، ضریب هبستگی پیرسون واسپیرمن موردتجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره DAS در این مطالعه به ترتیب ۴/۶۵±۱۴/۰۶بود. میانگین اضطراب دندانپزشکی زنان از مردان سالمند بیشتر است (۰/۰۰۱ p<) . اضطراب دندانپزشکی سالمندان با  DMFT همبستگی مستقیم و معناداری نشان داد. (۰/۰۰۰۱ P=) ولی با سن (۰/۰۰۰۱  P=)، وضعیت تحصیلات (۰/۰۰۱ P=) و وضعیت اقتصادی (۰/۰۰۰۱  P=) همبستگی معکوس و معناداری نشان داد. (p=۰/۰۰۰۱) نتیجه گیری : نتایج مطالعه نشان داد با افزایش اضطراب دندانپزشکی سالمندان ، وضعیت پوسیدگی و سلامت پریودنتال آنان بدتر شده بود.  بنابراین اضطراب نسبت به اعمال دندانپزشکی یکی از عوامل خطر افزایش پوسیدگی دندانی و تخریب انساج پریودنتال سالمندان می باشد. برنامه های آموزشی و مداخله ای برای سالمندانی با ویژگی های فوق بایستی مورد توجه بیشتری قرار گیرند

Keywords:

Dental anxiety , Oral health , Dentistry , Older people , اضطراب , دندانپزشکی , بهداشت دهان , سالمندان