نقش واسطه ای سبک دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه در ارتباط بین بدرفتاری در کودکی با اختلال سلوک

مقدمه: اختلال سلوک شامل رفتارهای پایداری است که ویژگی آن نقص قوانین و مقررات اجتماعی و آسیب به کودکان است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک دلبستگی و طرحواره­های ناسازگار اولیه  در ارتباط بین بدرفتاری در کودکی با اختلال سلوک نوجوانی بود. روش: روش این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه­ی آماری شامل کلیه ­ی نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک نوجوانی استان همدان در سال ۱۳۹۸ بودند که تعداد ۳۰۰ نوجوان مراجعه کننده به کلینیک­ های روانشناختی همدان بر اساس روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه های طرحواره­ی یانگ (۲۰۰۵)، مقیاس آسیب و سو استفاده از کودک پیترس، اسکیم و لیلیفلد (۲۰۰۶)، مقیاس بازنگری شده­ی تجارب روابط نزدیک فرالی و والورورنل (۲۰۱۶) و پرسشنامه ­ی علایم مرضی کودکان بیرشک(۱۳۹۴) پاسخ دادند. نمرات آزمودنی ها با استفاده از آمار توصیفی، استنباطی و مدل معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج: اثر غیرمستقیم سبک دلبستگی، طرحواره­های عملکرد مختل و طرحواره های طرد و بریدگی در رابطه بین بدرفتاری در کودکی و اختلال سلوک به ترتیب ۰/۳۶، ۰/۱۹و ۰/۱۴به­دست آمد که در سطح P<۰/۰۱ معنادار بودند. نتایج نهایی مدل نشان داد سبک دلبستگی اضطرابی و طرحواره­های ناسازگار اولیه در ارتباط بین بدرفتاری در کودکی با اختلال سلوک نوجوانی نقش واسطه­ای دارند (۰/۰۱P<  ). نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج به­دست آمده، بسیاری از نوجوانان در واقع قربانیان بد رفتاری در کودکی می باشند. در پی آن سبک دلبستگی و طرحواره های ناسازگار از فرآیندهای رشدی اولیه ای هستند که می توانند متاثر از بد رفتاری  با کودکان باشند. بنابراین، استفاده از اطلاعات چندگانه که وضعیت اختلال سلوک و چگونگی تاثیر عوامل اجتماعی و بدرفتاری در کودکی، طرحواره های ناسازگار، سبک های دلبستگی به صورت عینی­ تر را نشان دهد، پیشنهاد می­گردد.

Keywords:

Attachment Style , Incompatible Schemas , Child Abuse , Behavioral Disorder , سبک دلبستگی , طرحواره های ناسازگار , بدرفتاری درکودکی , اختلال سلوک.