تاثیر بحث گروهی بر تعارضات مادر- فرزند بستری در بخش های روانپزشکی کودکان

مقدمه : والدین عامل تاثیرگذار بر کیفیت دریافت مراقبت و درمان کودک در بخشهای روانپزشکی هستند و تعارضات مادر- فرزند بر پیشآگهی درمان تاثیرات بسزایی دارد.  روش :  در یک کارازمایی بالینی شاهد دار تصادفی ۶۴  زوج مادر- فرزند مراجعه کننده به بخشهای روانپزشکی کودک بیمارستان نور اصفهان در سال ۱۳۹۹ مشارکت داشتند.  گروه مداخله در هشت جلسه ۹۰ دقیقهای بحث گروهی تعارضات والد- فرزند شرکت کردند؛ در گروه کنترل مداخله انجام نشد.  میزان تعارض والد- فرزند  قبل ویکماه بعد از مداخله با مقیاس استاندارد تعارض والد- فرزند اشتراوس اندازه گیری شد.. یافته ها: نمره تعارضات مادران قبل از آموزش در گروه مداخله ۹/۳۳±  ۳۹ و  در گروه کنترل ۶/۳۸±  ۳۸/۱۵بود که تفاوت معناداری نداشت(۰/۰۵< p). یکماه بعد ، میانگین این نمرات  گروه مداخله ۵/۵۸ ±  ۳۱/۰۹و گروه کنترل ۶/۴۶ ±  ۴۰/۳۴بود که تفاوت معنادار داشت (۰/۰۰۱>p). نمره تعارضات فرزندان قبل از آموزش در گروه مداخله ۸/۵۹±۴۶/۱۵و در گروه کنترل ۶/۱۸±  ۴۶/۶۰بود که تفاوت معناداری نداشت (۰/۰۵< p). یکماه بعد ، میانگین این نمرات گروه مداخله ۸/۷۹±  ۳۹/۱۵و گروه کنترل ۴/۹۲±  ۴۵/۳۴بود که تفاوت معنادار داشت (۰/۰۵>p). نتیجه گیری: بحث گروهی بر تعارضات مادر-فرزند بستری در بخشهای روانپزشکی کودک موثر بود. بنابراین این شیوه و محتوای آموزشها میتواند در کنترل تعارضات  موثر باشد و پیشنهاد میشود در برنامه آموزشی بیماران مورد توجه قرار گیرد.

تاثیر بحث گروهی بر تعارضات مادر- فرزند بستری در بخش های روانپزشکی کودکان Keywords:

Group discussion , Mother-child conflicts , بحث گروهی , تعارض - مادر-فرزند