مدل یابی چاقی کودکان بر اساس خودکارآمدی و شاخص توده بدنی مادر با میانجیگری پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک

مقدمه: افزایش سریع شیوع چاقی که یک مشکل چند علیتی است در بیست سال گذشته علاوه بر آنکه ناشی از عوامل ژنتیکی است، به عوامل محیطی فرهنگی، از جمله محیط خانواده، غذا خوردن و فعالیت نسبت داده شده است. این تحقیق با هدف مدل یابی چاقی کودکان بر اساس خود کار امدی و شاخص توده بدنی مادر با میانجیگری پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک انجام گرفت. روش : روش تحقیق براساس هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ­ها توصیفی از نوع همبستگی که با استفاده از روش الگو یابی معادلات ساختاری یا الگو یابی علی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۲۸۰ نفر از دانش­آموزان ۷  تا ۱۲ سال در شهر تهران در سال ۱۳۹۷ است. در این پژوهش از ابزارهای خود کار امدی، شاخص توده بدنی مادر،  پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک استفاده شد. یافته ­ها: بر اساس نتایج تحلیل مسیر، خودکارآمدی مادر(۰/۲۴۵-=β، ۰/۰۱>P)، شاخص توده بدنی مادر (۰/۳۸۲=β، ۰/۰۱>P)، سطح فعالیت کودک (۰/۲۴۰-=β، ۰/۰۱>P) و همچنین پرخوری هیجانی کودک (۰/۱۲۶=β، ۰/۰۱>P) به صورت مستقیم شاخص توده بدنی کودک را پیش بنی می کنند. همچنین نتایج مدل نشان داد که ۷۱/۸درصد از واریانس شاخص توده بدنی کودک، ۵۸/۴درصد از واریانس سطح فعالیت کودک و ۲۲/۵درصد از واریانس پرخوری هیجانی کودک با استفاده از متغیرهای موجود در مدل تبیین می شود. نتیجه ­گیری: پیشگیری از بیماریهای سبک زندگی مستلزم توجه به ابعاد ساختاری و عاملیتی سبک های زندگی است. یکی از مهمترین تعیین کننده های رفتارهای خوردن کودکان، روش های تغذیه ای است که والدین از آن استفاده می کنند. نشان داده شده است که این امر هم تحت تاثیر عوامل مرتبط به والدین و هم فرزندان قرار دارند.

مدل یابی چاقی کودکان بر اساس خودکارآمدی و شاخص توده بدنی مادر با میانجیگری پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک Keywords:

Childhood Obesity , Self-Employment , Maternal Body Mass Index , Emotional Overeating , Child Physical Activity Level , چاقی کودکان , خود کار امدی , شاخص توده بدنی مادر , پرخوری هیجانی , سطح فعالیت جسمی کودک