بررسی اپیدمیولوژیکی اختلال خواندن در بین دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهرستان اهواز در سال ۱۳۹۲

مقدمه: مهمترین فرآیندی که در دوران کودکی و نوجوانی هر انسانی جریان دارد یادگیری است. در این دوران وجود اختلالات یادگیری همچون اختلال خواندن یا نارساخوانی می تواند باعث افت تحصیلی، تاخیر رشد زبان، تاخیر در یادگیری مفاهیم جدید، یا تاخیر در عملکرد، در مقایسه با همسالان شود. با توجه به اهمیت موضوع این پژوهش با هدف بررسی اپیدمیولوژیکی اختلال خواندن در دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهرستان اهواز در سال ۱۳۹۲ انجام شده است. روش: در این پژوهش توصیفی مقطعی ۱۲۰۰ دانش آموز پسر در ۶ پایه تحصیلی از دبستانهای شهرستان اهواز در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده و با استفاده از آزمون سیاهه خواندن میزان اختلال خواندن مورد بررسی قرار گرفت. محتوای آزمون سیاهه خواندن در هر پایه مرکب از یک متن صد کلمه ای و چهار سوال درک مطلب بود که توسط کارشناس آسیب شناسی گفتار و زبان بدقت کنترل شده بود. ضریب آلفای آزمون سیاهه خواندن نیز بیشتر از ۸/. محاسبه شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان اختلال خواندن در بین دانش آموزان مجموعا ۷ درصد گزارش گردید که بیشترین درصد در پایه دوم (۱۷ درصد) و کمترین (۲ درصد) در پایه ششم محاسبه شد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، میزان اختلال خواندن در بین دانش آموزان به نسبت بالاست که این مسئله نیاز به انجام معاینات دقیق غربالگری و بیماریابی در سطح مدارس کشور را نشان می دهد.

Keywords:

Dyslexia , Epidemiology , Elementary , Student , Ahvaz , اپیدمیولوژی , اختلال خواندن , دانش آموز , ابتدایی , اهواز