ارائه مدل مدیریت موجودی پایدار با تقاضای تصادفی آزاد- توزیع در یک زنجیره تامین تک سطحی

امروزه در زنجیره تامین با رویکردهای جدیدی روبه رو هستیم که به ملاحظات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی می پردازد و همین امر موجب پیچیدگی بیشتر مسایل آن و به ویژه حوزه مدیریت موجودی می گردد. یکی از این رویکردها، رویکرد پایداری است. از این رو،  مساله پژوهش پیش رو یک مساله مدیریت موجودی پایدار است که در آن، تقاضا در مدت زمان تحویل یک متغیر تصادفی، تابع توزیع آن نامعلوم، اما میانگین و واریانس آن مشخص است. در این راستا، این پژوهش برای حل چنین مشکلی، با استفاده از رویکرد min-max و کران اسکارف، تابع هدف مساله مورد نظر را به ازای بدترین حالت (بدترین تابع توزیع تقاضا) بهینه سازی کرده است. نتایج بهینه سازی مساله در شرایط در نظر گرفته شده، نشان دهنده آن است که جنبه های پایداری در تعیین مقدار بهینه سفارش و همچنین وسیله نقلیه مناسب برای حمل سفارش و در نتیجه، هزینه های کلی یک سیستم نقش به سزایی دارد. به این ترتیب، در مسافت های طولانی تر به دلیل در نظر گرفتن هزینه های زیست محیطی، هر چه مسافت بین محل سفارش دهی تا محل تامین سفارش بیشتر شود، وسائل نقلیه با فاکتور اتلاف انرژی کمتر انتخاب می شوند و در مقابل، اندازه سفارش دهی افزایش می یابد.

Keywords:

مدیریت موجودی پایدار , تقاضای آزاد-توزیع , اتلاف انرژی , رویکرد min-max