تعیین موقعیت محورهای استرین بر اساس مطالعات ساختاری در منطقه قائن

در این نوشتار بر اساس مطالعه عناصر ساختاری از قبیل: چین ها، گسلها، درزه ها و خطواره ها موقعیت محورهای کرنش معین گردید. منطقه مورد مطالعه مشتمل بر دو روند کلی شمال غرب – جنوب شرق و شمال – جنوب است. نحوه عملکرد سیستم های گسلی و ارتباط شکستگی های همرا ه پهنه های برشی، روند محور چین ها و خطواره ها حاکی از تاثیر مولفه های اصلی جابه جایی در منطقه است . با توجه به آنالیزهای حاصل از عناصر ساختاری فوق الذکر موقعیت محورهای کرنش به شرح ذیل تعیین گردید: محور فشردگی N217,20 محور متوسط N32,40 محور کشیدگی N120,30 با توجه به ارتباط بین محورهای استرین و مولفه اصلی جابجایی (شمال شرق – جنوب غرب) و همچنین وجود دو روند شمال غرب – جنوب شرق و شمال – جنوب که باعث شده دو سیستم فشاری – برشی راستگرد در منطقه مورد مطالعه عمل نماید، کلیه دگر ریختی های موجود در منطقه از قبیل: مکانیسم گسلش، چرخش عناصر ساختاری، وجود درزه ها و خطواره های متعددی، اختلاف میزان فشردگی و برش ، اختلاف میزان انحنای رودخانه ها و شاخص شیب آنها ، … قابل توجیه می باشند.