کانی شناسی، ژئوشیمی و تعیین خاستگاه گنایس های نئوپروتروزوئیک قوشچی ( شمال ارومیه)

گنایس­های قوشچی در شمال ارومیه، بخشی از مجموعه ماگمایی – دگرگونی شمال­باختر پهنه سنندج – سیرجان محسوب می­گردد. این سنگ­ها به همراه آمفیبولیت و شیست­ها پی­سنگ پرکامبرین منطقه را تشکیل می­دهند، دارای بافت لیپیدوگرانوبلاستیک، چشمی، پورفیروبلاستیک و میرمکیتی بوده و شامل مجموعه کانیایی کوارتز+ فلدسپار­های قلیایی (میکروکلین و ارتوز پرتیتی)+ پلاژیوکلاز+ بیوتیت± پیروکسن± مسکوویت± آمفیبول± اپیدوت+ زیرکن و اکسیدهای آهن هستند. برای شناخت خاستگاه آذرین (ارتو) و یا رسوبی (پارا) بودن این گنایس­ها از شواهد صحرایی، سنگ­شناختی و ژئوشیمیایی استفاده گردیده است. همه شواهد دلالت بر وجود خاستگاه اولیه آذرین (ارتو) برای گنایس­های مورد مطالعه است. در واقع سنگ مادر این گنایس­ها، سنگ­هایی با بافت پورفیری بوده که ماهیت گرانیتی تا مونزونیتی­ با سرشت آهکی – قلیایی و پرآلومینوس تا متاآلومینوس داشته­اند. می­توان استنباط کرد که پروتولیت این سنگ­ها متعلق به سری­های کالک آلکالن حاشیه فعال قاره­ای یا کمان آتشفشانی (VAG)بوده که در اواخر نئوپروتروزوییک تشکیل شده­اند. رخدادهای زمین ساختی بعدی سبب دگرگونی آنها به گنایس شده است.  

Keywords:

ارتوگنایس , ژئوشیمی , خاستگاه , قوشچی , ارومیه