بررسی آثار یکپارچگی داخلی و خارجی بر ظرفیت رقابت

این مطالعه تاثیر یکپارچگی داخلی و خارجی را بر توانمندی های رقابتی بررسی می کند. میزان یکپارچگی، درجه ای است که تولیدکننده به طور استراتژیک با شرکای زنجیره تامین خود تشریک مساعی کرده و فرایندهای داخل و خارج سازمانی را به منظور دستیابی به جریانات موثر و کارا از محصولات و خدمات، اطلاعات، پول و تصمیمات جهت فراهم کردن بیشترین ارزش برای مشتری، به صورت مشارکتی مدیریت می کند. این مطالعه رابطه بین یکپارچگی در سازمان را که شامل ابعاد زنجیره تامین یکپارچه می شود، با توانمندی های رقابتی بررسی می کند. برای دستیابی به این هدف، رابطه بین ابعاد زنجیره تامین یکپارچه (یکپارچگی داخلی و یکپارچگی خارجی) و توانمندی های رقابتی (هزینه، کیفیت، تحویل، نوآوری محصول)، با استفاده از یک مدل مفهومی مورد بررسی قرار گرفته است. ابعاد یکپارچگی و نیز ابعاد توانمندی های رقابتی با استفاده از نظرات مدیران این حوزه (به عنوان خبره) و با بهره گیری از روش دلفی احصاء گردیده است. ابزار گردآوری این تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته می باشد و نمونه آماری شامل ۴۴ نفر از مدیران بنگاه های صنعتی و معدنی است که از بین پاسخگویان ۴۲ نفر مرد (%۹۵) و ۲ نفر زن (%۵) بودهاند. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان می دهد که به طورکلی یکپارچگی داخلی و خارجی اثر غیرمستقیم و معناداری به ترتیب به میزان ۰/۷۱ و ۰/۱۹ بر توانمندی های رقابتی دارند.به عبارت دیگر، نتایج نشان می دهد که یکپارچگی داخلی پیش نیازی برای یکپارچگی خارجی می باشد. مطالعه همچنین نشان می دهد که یکپارچگی داخلی و یکپارچگی خارجی تاثیر مثبتی روی بهبود توانمندی های رقابتی شرکت دارند. قابل ذکر است که یکپارچگی داخلی توانمندی های رقابتی را از طریق یکپارچگی خارجی نیز، بهبود می دهد.