رابطه بین تنظیم هیجانی و بازداری شناختی در گرایش رفتارهای پرخطر نوجوانان دختر شهر مشهد

از مهمترین ویژگی های نوجوانان باتوجه به قرار گرفتن در شرایط خاص سنی و رشدی، بالا بودن نرخ ارتکاب رفتارهای پرخطر است. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه تنظیم هیجانی و بازداری شناختی در گرایش رفتارهای پرخطر نوجوانان دختر بود. جامعه ی آماری مطالعه ی حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر مشهد در سال ۹۶ بود. در این پژوهش ۲۰۶ دانش آموز دختر در دو گروه سنی (۱۳-۱۴-۱۵ و ۱۶-۱۷-۱۸) با روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش توصیفی-تحلیلی حاضر شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رفتارهای پرخطر، تنظیم هیجانی و تکلیف برو-نرو استفاده شد. یافته های حاصل از روش های آماری همبستگی و تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که بین نمرات رفتارهای پرخطر و تنظیم هیجانی و همچنین بازداری شناختی رابطه معناداری وجود داشت و از میان رفتارهای پرخطر، مصرف مواد مخدر، خشونت، رانندگی و نمره کل و همچنین از میان نمرات تنظیم هیجانی، نمرات نپذیرفتن پاسخ های هیجانی، دشواری در انجام رفتار هدفمند، نبود آگاهی هیجانی، دسترسی محدود به راهبردهای نظم بخشی هیجانی و نمره کل بین دو گروه سنی تفاوت معنادار مشاهده شد. بنابراین در می یابیم که هیجان ها یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر رفتارهای پرخطر است و نارسایی بازداری می-تواند یکی از علل زیربنایی رفتارهای پرخطر در نوجوانان باشد. شناسایی عوامل موثر در بروز رفتارهای پرخطر و تدوین برنامه های مربوط به پیشگیری امری ضروری است.

Keywords:

واژگان کلیدی: رفتارهای پرخطر , تنظیم هیجانی , بازداری شناختی , نوجوانان دختر