پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس خودکارآمدی، ابراز وجود و حمایت اجتماعی

ورودبه دانشگاه می تواند تجربه ای همراه بااسترس باشد. از این رو، سازگاری تحصیلی که ناظربه توانمندی فراگیران در انطباق باشرایط و الزامات تحصیل است اهمیت ویژه ای دارد. بر این اساس،هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان رابطه سازگاری تحصیلی باخودکارآمدی، ابراز وجود و حمایت اجتماعی بوده است.روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳دانشگاه کاشان بود. ۳۵۱ نفر از دانشجویان دختر و پسر (۱۹۱ دختر و ۱۶۰ پسر) با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامهسازگاری سیناوسینگ، پرسشنامهابرازوجود و پرسشنامهحمایتاجتماعی ادراکشدهچندبعدی استفاده شده است.نتایج نشان داد کهسازگاری تحصیلی با خودکارآمدی، ابراز وجود و حمایت اجتماعیرابطه معناداردارد و دو متغیرخودکارآمدی و ابراز وجود پیش بین کننده قوی تری برای  سازگاری تحصیلیهستند. بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که با تقویت باورهای خودکارآمدی و آموزش مهارت های ابراز وجود، می توان ارتقاء سطح سازگاری تحصیلی را تسهیل نمود.

Keywords:

سازگاری تحصیلی , خودکارآمدی , ابراز وجود , حمایت اجتماعی