گرایش به راه اندازی کسب و کار شخصی بر پایه شور و شوق کارآفرینانه دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

این تحقیق باهدف اصلی بررسی متغیرهای جداکننده دو سطح گرایش به راه اندازی یک کسب وکار با تمرکز بر ویژگی شور و شوق کارآفرینانه دانشجویان انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از ۷۴۲ دانشجویان کارشناسی سال های سوم و چهارم  و ۴۱۲ تن دانشجویان کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بود(۱۱۵۴N=). نمونه موردنظر به شمار ۲۰۵ نفر بر پایه فرمول تصحیح جامعه محدود دانیل تعیین و به روش سهمیه ای نمونه گیری انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه ای بود که روایی و پایایی آن مورد بررسی قرار گرفت. روش آماری غالب تحلیل رگرسیون لجستیک دوجمله ای بود. نتیجه کلی تحقیق گویای آن است شور و شوق کارآفرینانه متغیری مهم در پیش بینی گرایش­های کارآفرینی است. همچنین مشخص شد که تنها دانشجویانی که سطح بالاتری از شور و شوق کارآفرینانه را تجربه کرده­اند دارای گرایش به راه اندازی کسب وکار هستند. نتیجه تحلیل حساسیت مدل لجیت نیز نشان داد که این تابع عملکرد قابل قبولی در جداسازی گرایش­های کارآفرینانه دارد. گذراندن دوره های آموزش های کارآفرینی نیز در افزایش گرایش به راه اندازی کسب وکار در بین دانشجویان موثر بود، ولی جنس در این زمینه نقشی نداشت.

Keywords:

گرایش کارآفرینی , شور و شوق کارآفرینی , پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران