رابطه ی هوش هیجانی و گرایش به کارآفرینی دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل

هدف این پژوهش، بررسی رابطهی هوش هیجانی و گرایش به کارآفرینی دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل بود. جامعهی آماری پژوهش، کلیهی دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه زابل در سال تحصیلی ۹۴ - ۱۳۹۳ بودند. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی ۱۷۸ تن تعیین شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای مشتمل بر دو بخش بود. بخش نخست، پرسشنامهی استاندارد هوش هیجانی وانگ و لاو (۲۰۰۲) و بخش دوم پرسشنامهی سنجش گرایش به کارآفرینی دانشجویان. روایی ابزار اندازه گیری بر پایهی نظر شماری از اعضای هیات علمی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران تایید شد و برای تعیین پایایی بخش های مختلف پیش آزمون، از تتای ترتیبی استفاده شد (۸۸/۰-۸۲/۰= θ). داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSwin۲۱ تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین هوش هیجانی و همهی مولفه های آن (ارزیابی خود ادراکی، استفاده از احساسات، ارزیابی احساسات دیگران و تنظیم احساسات) با گرایش به کارآفرینی دانشجویان مورد نظر در سطح ۰۰۱/۰= p وجود دارد. نیز، بر پایهی تحلیل رگرسیون ترتیبی، دو مولفه ی ارزیابی احساسات دیگران و استفاده از احساسات قادر به تبیین سطح احتمال گرایش به کارآفرینی هستند که سهم مولفه ی ارزیابی احساسات دیگران بیش از مولفه ی استفاده از احساسات است.

Keywords:

کارآفرینی کشاورزی , گرایش به کارآفرینی , هوش هیجانی , دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی