رابطه خلاقیت و سبک یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی کشاورزی دانشگاه زنجان

پیشرفت تحصیلی دانشجویان تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله سبک یادگیری و نیز میزان خلاقیت آن ها می باشد. با شناخت نوع سبک یادگیری، توانایی خلاقیت دانشجویان و ارتباط آن ها با پیشرفت تحصیلی زمینه حرکت به سوی یادگیری هدفمند فراهم می شود که هدف این تحقیق توصیفی همبستگی را شامل می شد. ابزار تحقیق پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس و پرسشنامه سبک یادگیری کلب بود. باور به استفاده پرشمار این دو پرسشنامه در تحقیق های پیشین، روایی آن ها مورد تائید و با انجام بررسی مقدماتی ۳۰ دانشجو و محاسبه ضریب پایایی ترکیبی بزرگتر از ۸۵/۰ برای بخشهای مختلف پایایی آن تائید شد. جامعه ی آماری همهی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان در مقطع کارشناسی بودند (۷۲۴ تن) که از طریق فرمول کوکران، حجم نمونه ای به شمار ۲۱۷ دانشجو و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی گزینش و بررسی شدند. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۱ تحلیل و از آمار توصیفی و تحلیلی برای گزارش استفاده شد. نتایج نشان دادند که بیشتر دانشجویان (۶/۸۱ درصد) از نظر خلاقیت، در سطح متوسط به پایین بودند. سبک یادگیری جذب کننده با بیشترین فراوانی (۶/۳۹ درصد) در رتبه اول بود و سبک های یادگیری انطباق یابنده (۶/۳۴ درصد)، واگرا (۵/۱۴ درصد) و هم گرا (۵/۱۱ درصد) در رتبه های بعدی قرار داشتند. آزمون نامشخصهای کروسکال والیس نشان داد دانشجویان با سبکهای یادگیری چهارگانه از نظر خلاقیت تفاوت معنیداری با همدیگر نداشتند. نتایج رگرسیون لجستیک نیز نشان داد که از بین متغیرهای خلاقیت و سبک یادگیری تنها متغیر خلاقیت به عنوان مهم ترین عامل متمایزکننده دو گروه دانشجویان با پیشرفت تحصیلی خوب و ضعیف درمجموع توانست ۹/۷۷ درصد از کل پاسخگویان را به درستی جداسازی کند.

Keywords:

خلاقیت , سبک یادگیری , پیشرفت تحصیلی , دانشجویان کارشناسی کشاورزی