تحلیل و تبیین مبانی فلسفی آموزش جهانی و میزان توجه به آن در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران

پژوهش حاضر با روش تحلیل اسنادی و تحلیل مفهومی به استخراج مبانی فلسفی برنامه آموزش جهانی از منابع موجود پرداخته و نتایج آن نشان دهنده این موضوع می باشد که از آنجا که اساس جهان هستی نا متعین بوده و به نسبت اشخاص درگیر در امر شناخت پدیده ها ، مراتب شناخت وجود دارد ، پس معرفت در این برنامه نسبی بوده و واقعیت یک پدیده مادی و مستقل نیست بلکه بر حسب تجربیات و تفسیرهای پژوهش گر می تواند معانی مختلفی داشته باشد . در بررسی میزان توجه به برنامه آموزش جهانی در سند تحول بنیادین در بحث هستی شناسی ، در مقوله های جوهر هستی و مبدا و مقصد هستی دوبرنامه مورد نظر با همدیگر همخوانی ندارند و در مقوله انسان شناسی در موضوع های ماهیت انسان ، استعداد و اراده و اختیار در انسان تا حدی همخوانی بین دو برنامه وجود دارد و تنها نا همخوانی موجود در مورد جایگاه انسان در هر دو برنامه می باشد . در مقوله معرفت شناسی کلیه زیر مقوله های دو برنامه با یکدیگر ناهمخوان هستند جز اینکه در زیر مقوله ابزارهای کسب معرفت که تا حدی با یکدیگر همخوانی دارند . همچنین نتایج پژوهش حاکی از این است که اهداف مندرج در سند تحول بنیادین با اهداف برنامه آموزش جهانی همخوانی دارد و از میان ۷ نوع مولفه در نظر گرفته شده برای برنامه آموزش جهانی ، کمترین اشاره به مولفه آموزش محیطی بوده و بیشترین آن در مورد آموزش شهروندی است .

Keywords:

آموزش جهانی , سند تحول بنیادین , آموزش و پرورش , مبانی فلسفی