تاثیر نوع سوخت و سرعت موتور بر قابلیت کاردهی یک موتور اشتعال تراکمی

برای اندازه گیری کیفیت انرژی، مفهومی به عنوان «قابلیت کاردهی» تعریف شده است. در این پژوهش، قابلیت کاردهی یک موتور دیزل با استفاده از مخلوط سوخت های دیزل و بیودیزل (B۰، B۲۰، B۴۰ و B۱۰۰) بررسی می شود. همچنین تاثیر سرعت های ۱۲۰۰، ۱۶۰۰ و ۲۰۰۰ دور بر دقیقه بر تحلیل قانون دوم ترمودینامیک با سوخت های مختلف، واکاوی می گردد. پارامتر های مورد بررسی در این پژوهش، شامل قابلیت کاردهی از طریق انتقال کار و گرما، بازگشت ناپذیری، قابلیت کاردهی کل، قابلیت کاردهی ترمومکانیکی و قابلیت کاردهی سوخت سوخته شده هستند. نتایج این پژوهش نشان می دهد، پارامترهای قابلیت کاردهی برای مخلوط سوخت های دیزل و بیودیزل تا مرحله احتراق زیاد و سپس با شروع مرحله انبساط کاهش می یابد. قابلیت کاردهی کل سوخت B۰ به ترتیب ۳‎/۳، ۷ و ۷‎/۱۶ درصد نسبت به سوخت های B۲۰، B۴۰ و B۱۰۰ افزایش می یابد. بیشترین بازده قانون دوم ترمودینامیک در سرعت۲۰۰۰ دور بر دقیقه بود که برای سوخت های B۰، B۲۰، B۴۰ و B۱۰۰، به ترتیب ۵‎/۴۴، ۳۸‎/۴۶، ۸۹‎/۴۷ و ۵‎/۴۸ درصد است.

Keywords:

اکسرژی , موتور CI , بیودیزل , سرعت موتور