ارزیابی شاخص های منظر شهری انسانگرا با مدل AHP (مطالعه موردی: بلوار کشاورز تهران، حدفاصل کارگر تا ولیعصر)

در حوزه طراحی شهری کلمه منظر بیشتر با اصطلاحاتی چون منظر و سیمای شهر شناخته شده است. به طور کلی در موضوع منظر شهری از ذهنیت هایی صحبت می کنیم که وابسته یا برخاسته از عینیت هستند. در واقع تصویر ذهنی منظر، تفسیر ذهنی ما نسبت به عناصر عینی فضای شهری است. بنابراین المان ها و عناصر عینی حاوی معنا یا تداعی کننده معنا می توانند در شکل گیری تصویر ذهنی ما و در نهایت، هدایت و شکل دهی منظر شهری به طور موثری نقش ایفا کنند. هدف اصلی این پژوهش، شناخت معیارها و شاخصه های دستیابی به منظر شهری انسانگرا و به دنبال آن ارزیابی انسانگرایی منظر با کمک آن شاخص ها است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی می باشد که با مطالعه اسناد موجود، بررسی نمونه موردی و برداشت میدانی نتایج مورد نیاز این پژوهش بدست آمد. با مطالعات انجام گرفته، دریافتیم که جهت دستیابی به منظر انسانگرا باید کیفیات خاصی در فضای شهری محقق گردند که آن کیفیات هویت، خوانایی، جذابیت بصری یا به نوعی تناسب در عین تنوع می باشند. همچنین معیارهای سنجش هر یک از این کیفیت ها نیز تعیین و در انتها در نمونه مطالعاتی، سنجش وضعیت کیفیت های مورد انتظار با مدل AHP انجام گردید. در نتیجه وضعیت کلی محور از نظر انسانگرایی منظر به صورت نقشه های فضایی- مکانی در محیط GIS مشخص و تعیین گردید.

Keywords:

منظر شهری انسانگرا , جذابیت بصری , هویت , خوانایی , مدل AHP