بررسی شرایط اقلیمی بر ترکیب معماری بومی منطقه ارسباران

معماری بومی هر منطقه بر اساس شرایط اقلیمی آن منطقه شکل میگیرد. انسان همواره در طول تاریخ به دنبال هماهنگی بین محیط پیرامون و محیط سکونتش بوده است. معماری بومی شاخه ای از معماری است که در بردارنده ی سنت های منطقه ای و نیازهای پایه ای منطقه می باشد و تحت تاثیر شرایط اقلیمی ، جغرافیایی و فرهنگی پدیدار میگردد، اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و موثر در آسایش زیستی در محیط های انسانی و سکونتگاه ها به شمار می آید که توجه به این نوع معماری باعث هماهنگی ساختمان ها و فضاهای کالبدی با محیط طبیعی و فرهنگی میشود و همچنین در مقابله با شرایط نامساعد اقلیمی موفق عمل میکند .مطالعات صورت گرفته در زمینه معماری بومی و اقلیمی و شناخت خصوصیات آن باعث توسعه معماری پایدار و معماری همساز با محیط میگردد که بی توجهی به این مسئله می تواند باعث از بین رفتن معماری و همچنین فراموشی تجربیات و دستاوردهای معماران بومی گردد. بنابراین در این مقاله به بررسی گونه شناسی معماری و مسکن روستایی منطقه ارسباران می پردازیم. از آنجا که منطقه مذکور دارای آب و هوای سرد و کوهستانی در کوه های اطراف و به خصوص در ابنیه های روستایی و نیز دارای آب و هوایی مدیترانه در کناره رودخانه ی ارس می باشد. سعی در آن است که تصویری کلی از ویژگیهای معماری بومی این منطقه ارائه گردد. معماری که در اثر شرایط اقلیمی خاص منطقه شکل گرفته و بیانگر نوعی از طراحی بومی است. لذا هدف از این پژوهش بررسی تاثیرات اقلیم بر معماری بومی منطقه شمال غربی ایران (ارسباران) میباشد.

Keywords:

منطقه ارسباران , معماری بومی , شرایط اقلیمی , مسکن روستایی