تعیین ضریب اهمیت لرزه ای سیستم خرپایی همبسته با اعمال رهیافت مبتنی بر ریسک طراحی

در ضوابط آیین نامه ای طراحی لرزه ای، برای طراحی سازه های با کاربری مهم از ضریب اهمیت بزرگتر از واحد استفاده می شود. در تعیین مقدار ضریب اهمیت لرزه ای، به کارگیری روش های مبتنی بر بهینه یابی سودمند است. هدف از تحقیق حاضر، تعیین ضریب اهمیت لرزه ای با اعمال روشی مبتنی بر ریسک طراحیست که در آن شرایط بهینگی در سطح کلان و خرد مورد لحاظ قرار داده می شود. در روش مورد استفاده با احتساب طیف وسیعی از شدت های محتمل رخداد زلزله، منحنی احتمال فروریزش سیستم سازه ای به صورت تابعی از ضریب اهمیت برآورد می شود. سپس سطحی از ریسک طراحی که ملاحظات بهینه بودن از دیدگاه اثرات کلان بر جامعه در آن در نظر گرفته شده است بر روی منحنی احتمالاتی فروریزش اعمال می شود و ضریب اهمیت متناظر با آن تعیین می شود. از دیدگاه خرد، سیستم سازه ای که با هزینه کمتری قادر به دستیابی به سطح ریسک طراحی باشد از توجیه پذیری بیشتری برای انتخاب برخوردار خواهد بود. با اعمال روش پیشنهادی طراحی بر پایه ریسک در یک مطالعه موردی، ضریب اهمیت یک سازه پنج طبقه فولادی دارای سیستم همبسته خرپایی با تیر پیوند برشی تعیین شده و با ضریب اهمیت حاصله برای یک سازه متناظر دارای سیستم مهاربندی همگرا مورد مقایسه قرار داده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهند که انتخاب سیستم همبسته فولادی با تیر پیوند برشی در سطوح پایین ریسک طراحی، از توجیه پذیری بیشتری نسبت به سطوح بالای ریسک طراحی برخوردار است.

Keywords:

ضریب اهمیت , ریسک طراحی , سیستم خرپایی همبسته , تیر پیوند برشی , بهینه یابی