ارزیابی سیستم تهویه مطبوع همراه با تماس دهنده های غشایی مناسب برای استفاده در کشتی: مطالعه تجربی و عددی

چکیده سهم قابل توجهی از انرژی تولیدی در وسایط نقلیه دریایی اعم از کشتی ها در بخش سرمایش و تهویه مطبوع مصرف می گردد. بنابراین لازم است تا با استفاده از روش هایی کارآمد، این مقدار کاهش یابد. یکی ازروش های نوین که برای افزایش کیفیت هوای ورودی به محیط و همچنین کاهش مصرف انرژی در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از خشک کن های مایع می باشد. بکارگیری خشک کن های مایع می تواند راه حل مناسبی برای کاهش مصرف انرژی مخصوصا در مناطق گرم و مرطوب باشد. استفاده از تماس دهنده های غشایی یکی از روش های مناسب برای برقراری تماس بین خشک کن های مایع و هوای مرطوب می باشد. لذا در تحقیق حاضر ابتدا با استفاده از روش جدایش فازی، غشا هایی از جنس پلی سولفون با به کار بردن دو نوع حلال مختلف اعم از حلال DMF و NMP سنتز شد و ساختار و عملکرد آن ها در فرآیند رطوبت زدایی به طور آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. بهترین بازده رطوبت زدایی برابر با ۱۴/۴۵ % بدست آمد که مربوط به غشای سنتز شده با استفاده از حلال DMF و ترکیب ۱۵درصد پلیمر بود. در ادامه شرایط آب و هوایی بندر بوشهر و شناور لندینگ کرافت ۱۸۰۰ تنی طراحی شده توسط شرکت کشتی سازی و صنایع فراساحل به عنوان نمونه شبیه سازی شد. نتایج نشان داد که استفاده از تماس دهنده ی غشایی با ارتفاع کانال ۱۰ میلی متر و طول غشای ۶۴۴/۸ متر و غشای PSU-DMF-۳ در سیستم تهویه مطبوع کشتی ها، منجر به صرفه جویی انرژی به میزان ۴/۳۴ درصد شد.

Keywords:

تماس دهنده غشایی , تهویه مطبوع کشتی , شبیه سازی , صرفه جویی انرژی