تحلیل ارتباط میان توانمندسازهای سیستم ساخت انعطاف پذیر انسانی در صنایع خودروسازی با استفاده از رویکرد نقشه شناختی فازی

هدف مطاله حاضر تحلیل ارتباط میان توانمندسازهای سیستم ساخت انعطاف­پذیر انسانی مبتنی بر نقشه­ شناختی فازی در صنعت خودروسازی ایران می­باشد. مبانی نظری و تحلیل­های مربوطه با استفاده از قضاوت گروه خبره انجام گرفت. از آنجایی که اعضای گروه تمایل داشتند با متغیرهای زبانی و لفظی منظور خود را برسانند؛ لذا از مجموعه گسسته­ای از برچسب های لفظی در قالب نقشه­های شناخت فازی، بمنظور تبیین ارتباط بین توانمندسازها بهره­گیری شد. جامعه آماری دو نوع بوده است. جامعه اول شامل ۲۰ نفر از خبرگان صنعت خودروسازی بوده که با سیستم ساخت انعطاف پذیر انسانی آشنایی داشته­اند. که از بین آن­ها ۱۰ نفر به طور تصادفی انتخاب شده­اند. جامعه دوم شامل ۳۲۰نفر از کارکنان شرکت­های شامل شرکت­های ایران خودرو، پارس خودرو، زاگرس خودرو، سایپا، کرمان خودرو، گروه بهمن و مدیران خودرو بوده با استفاده از فرمول کوکران ۱۷۴ نفر به شیوه نمونه­گیری تصادفی برگزیده شدند. نتایج نشان داد کلیدی­ترین توانمندسازهای سیستم ساخت انعطاف­پذیر انسانی عبارتند از: تعهد کارکنان، پرسنل آموزش دیده، مشارکت و تعهد مدیریت ارشد، برنامه­ریزی بلندمدت موثر، وضعیت مالی مطلوب سازمان، کاهش هزینه نگهداری، فرهنگ کار در سازمان، رضایت کارکنان، مشوق­ها و پاداش­ها، و تکنیک­های عملیاتی و کنترل. پیشنهاد می­گردد با توجه به نقش و اهمیت جایگاه عامل انسانی در سیستم­ ساخت انعطاف­پذیر، یک نقشه راه در صنایع خودروسازی جهت جلوگیری از هدررفت منابع بویژه منابع انسانی تدوین گردیده تا بتوان در فرایند برنامه­ریزی استراتژیک جهت بروز نمودن اهداف و چشم انداز شرکت از آن بهره گرفت.

Keywords:

سیستم ساخت انعطاف پذیر انسانی , صنایع خودروسازی , نقشه شناختی فازی