مطالعه ترکیب و آثار ضدمیکروبی اسانس های گیاهی آویشن کرمانی، آویشن شیرازی، رزماری و دارچین
Publish place: Journal of Food Microbiology، Vol: 8، Issue: 4
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 322
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFM-8-4_008
تاریخ نمایه سازی: 26 دی 1400
Abstract:
آئروموناس هیدروفیلا از عوامل مهم ایجاد بیماری در آبزیان و همچنین قابل انتقال به انسان می باشند. این پاتوژن به طور گسترده در آب و همچنین در دستگاه گوارش ماهیان وجود دارد لذا احتمال آلودگی فراورده های دریائی به آن زیاد است. امروزه تحقیقات گسترده ای در رابطه با استفاده از ترکیبات ضد میکروبی طبیعی جهت مقابله با عوامل بیماری زا با منشاء غذایی انجام شده است و مشخص شده است که این ترکیبات جایگزین مناسبی برای ترکیبات ضد میکروبی شیمایی هستند. اسانس طبیعی آویشن کرمانی، شیرازی، دارچین و رزماری به دلیل دارا بودن ترکیبات پلی فنلی، دارای خواص ضدمیکروبی مناسبی هستند. در این مطالعه پس از تهیه اسانس این گیاهان، مواد موثره تشکیل دهنده گیاهان با استفاده از دستگاه کرماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی، مورد شناسایی قرار گرفت. سپس حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی اسانس ها بر علیه باکتری آئروموناس هیدروفیلا با روش میکرو دایلوشن تعیین شد. بر اساس نتایج، کمترین و بیشترین غظت مهار کنندگی از رشد و همچنین حداقل میزان کشندگی در خصوص اسانس آویشن کرمانی و آویشن شیرازی مشاهده شد. نتایج همچنین نشان داد با افزایش غلظت اسانس، میزان قطر هاله رشد افزایش پیدا کرد به طوری که در غلظت ۱۵۰۰ میکروگرم در میلی لیتر اسانس آویشن کرمانی قطر هاله عدم رشد برابر ۵۷/۰±۳۳/۲۴میلی متر بود. یافته های این مطالعه حاکی از اثر ضدمیکروبی ترکییبات استفاده شده دارد. با توجه به محدودیت های روز افزون در خصوص مصرف داروهای شیمیائی و آنتی بیوتیک ها، استفاده از این ترکیبات طبیعی می تواند جنبه پیشگیرانه داشته باشد.
Keywords:
Authors
منوچهر مومنی شهرکی
گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.
رضا شرافتی چالشتری
مرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه در بیمارهای متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
مهدی رئیسی
گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
مهسا انصاری
مدیریت شیلات، سازمان جهاد کشاورزی استان چارمحال و بختیاری، شهرکرد، ایران. باشگاه پژوهشگران جوان، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
فاطمه حیدری نژاد چهارمحالی
کارشناسی ژنتیک، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
فرهنگ تیرگیر
دانشکده علوم پایه ، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :