بررسی مخاطرات ناشی از بلند مرتبه سازی به روش ETBA و تحلیل آن در مسائل حاشیه نشینی (مطالعه موردی: پروژه ساختمانی والفجر)

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 209

This Paper With 13 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCMEC01_012

تاریخ نمایه سازی: 27 دی 1400

Abstract:

امروزه با رشد جمعیت و مهاجرت افراد به شهرها به منظور تامین معاش، حاشیه نشینی و در پی آن ساخت و ساز به منظور تامین سرپناه گسترش یافته است. از این رو مشاهده میشود که سالانه ساختمانهای بلند مرتبه در شهرها و بعضا در حاشیه شهرها رو به ازدیاد است. این پدیده از سویی می تواند به بسیاری از مسایل شهری مانند کمبود زمین، کمبود مسکن و سایر موارد مشابه پاسخ دهد، اما از سویی دیگر خود پدید آورنده مشکلات و نارسایی های دیگری می باشد. ساختمان سازی یکی از فعالیتهای پررونق و در عین حال پرخطر شناخته شده است. لذا رویکرد مدیریت ایمنی در آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف از این مطالعه شناسایی انرژی های موجود و حوادث ناشی از آن در پروژه ها ی ساختمانی با کمک تکنیک ETBA ، می باشد. همزمان موانع و حفاظ ها و عناصری که در جریان ناخواسته انرژی قرار دارند نیز شناسایی و به کمک نظر خبرگان ریسک مربوط به آزاد شدن هرکدام از جریان های انرژی را محاسبه گردید. در ادامه پیامدهای ناشی از ریسک های زیاد و خیلی زیاد با استفاده از تکنیک ETA مورد بررسی قرار داده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که در پروژه ساختمانی والفجر مخاطره قرار داشتن انسان در ارتفاع با عدد ریسک ۱۲۵ و مخاطره اشیاء معلق با عدد ریسک ۱۰۰ دارای ریسک خیلی زیاد می باشند. همچنین مخاطره قرار داشتن جسم در ارتفاع و مخاطره قرار داشتن تجهیزات در محل نامناسب با عدد ریسک ۸۰ و مخاطره جریان های مستقیم و متناوب الکتریکی با عدد ریسک ۷۵ دارای ریسک زیاد می باشند. در نهایت نیز مخاطره تخلیه انرژی الکتریکی با عدد ریسک ۶۴ و سطوح لغزنده با عدد ریسک ۶۰ دارای ریسک متوسط می باشند. تعداد ۳۰ مخاطره شناسایی شده دیگر نیز در محدوده ریسک های کم و خیلی کم قرار می گیرند. نتایج نشان دهنده آن است که، ۸۱ درصد ریسک ها، ریسک های کم و خیلی کم می باشند. ۵ درصد ریسک های متوسط، ۸ درصد ریسک های زیاد و ۶ درصد نیز ریسک های خیلی زیاد بوده است. بنابراین می توان برنامه های کنترلی این پروژه را در محدوده ریسک های متوسط تا خیلی زیاد قرار داد و از نتایج آن جهت کاهش پیامدهای ساختمانی و ارائه اقدامات پیشگیرانه استفاده نمود.

Authors

مینا ترابی فرد

گروه محیط زیست، واحد دماوند ، دانشگاه آزاد اسلامی ،دماوند، ایران

فاطمه رضویان

گروه محیط زیست ، واحد تهران غرب ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

علی رستی

گروه محیط زیست ، واحد تهران غرب ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران