رابطه جهت گیری مذهبی با میزان تاب آوری و امیدواری در دانشجویان دانشگاه رازی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی جهت گیری مذهبی با میزان تاب آوری و امیدواری در دانشجویان دانشگاه رازی انجام شد. روش:روش مورد استفاده در پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه رازی بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ای به حجم ۲۰۰ نفر (۱۰۰ نفر دختر و ۱۰۰ نفر پسر) انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های جهت گیری مذهبی، تاب آوری و امیدواری بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخصهای آماری میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که رابطه معنی داری بین میزان جهت گیری مذهبی با میزان تاب آوری و امیدواری در دانشجویان وجود دارد. نتیجه گیری: بنابر این، می توان نتیجه گرفت که شناسایی و اعتقاد به باورها و مناسک مذهبی می تواند در افزایش میزان تاب آوری و امیدواری موثر باشد.

Keywords:

جهت گیری مذهبی , تاب آوری , امیدواری