تاثیر هندسه دهانه آبگیر بر مقدار و الگوی رسوب گذاری در آبگیر جانبی

جداشدگی جریان در دیواره بالادست کانال آبگیر یکی از مشکلاتی است که همواره در آبگیرها وجود دارد. جداشدگی باعث ایجاد ناحیه ای با جریان چرخشی در داخل کانال آبگیر میشود و عرض جریان عبوری و راندمان آبگیری را کاهش و رسوب گذاری در دهانه آبگیر را افزایش می دهد. روش های بسیاری تا کنون برای رفع این مشکلات بررسی شده است که یکی از این روش ها تغییر شرایط هیدرولیکی جریان با استفاده از تغییر در هندسه دهانه آبگیر است. از آنجا که هر گونه اصلاح هندسه دهانه آبگیر که یکنواختی سرعت بین دماغه بالادست و پایین دست آبگیر را بیشتر کند، باعث کاهش ابعاد جداشدگی جریان، کاهش رسوبگذاری در دهانه آبگیر و افزایش راندمان آبگیری خواهد شد، لذا در این تحقیق، با استفاده از ابعاد و شکل جدا شدگی جریان در دهانه بالادست آبگیر به بررسی تاثیر هندسه دهانه آبگیر، بر مقدار و الگوی رسوب گذاری در کانال آبگیر پرداخته شد. نتایج آزمایش های انجام شده بر روی هندسه دهانه آبگیر نشان داد که ایجاد قوس بهینه در دیواره کانال آبگیر منجر به کاهش مقدار رسوب ورودی در ۳ نسبت دبی ۰.۲، ۰.۴ و ۰.۶ به ترتیب به میزان، ۵۸ درصد، ۵۰ درصد و ۳۳ درصد می شود.

Keywords:

هندسه دهانه آبگیر , آبگیر جانبی , جدا شدگی جریان , راندمان آبگیر , رسوب گذاری