مقایسه اقتصادی دو روش آبیاری سطحی و قطره ای در کشت زیر پوشش پلاستیک محصول گوجه فرنگی در منطقه جیرفت

یکی از بزرگ ترین مسائل کشاورزان منطقه جیرفت، عدم مدیریت صحیح آبیاری است. برای دستیابی به بهترین روش آبیاری و بهبود کارآیی مصرف آب گیاه گوجه­فرنگی در زیر پوشش پلاستیک، آزمایشی به صورت فاکتوریل، فاکتور اول روش آبیاری (سطحی و قطره­ای) و فاکتور دوم سطح آبیاری (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰% نیاز آبی)، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی طی دو سال (۸۵ و ۸۶) با سه تکرار در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت اجرا شد. نتایج فنی این بررسی نشان داد که روش و سطح آبیاری و اثر متقابل آنها، روی قطر میوه اثر زیاد نداشته است. مقایسه میانگین عملکرد دو ساله، بهترین تیمار را روش قطره­ای با تامین ۱۰۰% نیاز آبی و حجم آب مصرفی ۴۶۲۵ متر مکعب با عملکرد ۴۲ تن در هکتار معرفی کرد. کمترین عملکرد نیز مربوط به تیمار آبیاری سطحی با تامین ۵۰% نیاز آبی بود. نتایج اقتصادی طرح به روش بودجه­بندی جزئی نیز تیمار آبیاری قطره­ای با تامین ۱۰۰% نیاز آبی را به عنوان تیمار ارجح از لحاظ اقتصادی معرفی و تجزیه و تحلیل ارجحیت سرمایه گذاری نیز این نتیجه را تایید کرد.

Keywords:

پوشش پلاستیک , ارزیابی اقتصادی , آبیاری سطحی , منطقه جیرفت , آبیاری قطره ای , گوجه فرنگی