اعتباریابی مقیاس دینداری و نقش روش های تدریس فعال با رویکرد اسلامی بر میزان دینداری دانش آموزان دوره دوم متوسطه

هدف پژوهش حاضر، اعتبار یابی مقیاس دینداری و بررسی نقش روش تدریس (فعال مبتنی بر رویکرد اسلامی - سنتی) درس دین و زندگی بر میزان دینداری دانش آموزان دوره دوم متوسطه در شهرستان دزفول است. روش تحقیق، پس رویدادی از نوع علمی - مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه در شهرستان دزفول در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ است. با روش نمونه گیری خوشه ای، ۳۷۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پایان نامه، شامل پرسشنامه «میزان دینداری» بود که روایی آن، با انجام تحلیل عاملی اکتشافی در چهار حیطه (اعتقادات، عبادات، عمل صالح، تعامل با طبیعت) تایید شد. نتایج یافته های بدست آمده نشان دادند دانش آموزانی که با روش تدریس فعال، توسط معلمان درس دین و زندگی دوره دوم متوسطه آموزش دیده اند، از میزان دینداری بالاتری نسبت به دانش آموزانی که با روش تدریس سنتی توسط معلمان درس دین و زندگی دوره دوم متوسطه آموزش دیده اند، برخوردار می باشند.

Keywords:

دینداری , روش تدریس فعال , رویکرد اسلامی